Dag 17 Chateau - Renault

28 juni 2015 - Château-Renault, Frankrijk

We zijn in Chateau - Renault. Vanmorgen zijn  we vertrokken uit Vendome met de bedoeling richting  Tours te fietsen. We hebben er rekening mee gehouden dat we  vandaag  niet tot Tours zouden komen. Vanuit  Vendome is het nog 75 km naar Tours. Dat is een beetje te veel kilometers fietsen. Ook de hitte van de zon en de tegenwind zorgen ervoor dat het fietsen steeds zwaarder wordt. Ik voel ook dat ik mij fysiek steeds meer moet gaan inspannen.

Vanmorgen hebben wij eerst verse croissants gehaald en water. Daarna zijn we op een terrasje koffie gaan drinken. Tegen 11.00 uur zijn we op de fiets gestapt en vertrokken. Uit Vendome komen ging goed. We zaten op de route van boekje 1. Ik had meteen 2 pittige klims welke ik gelopen en gefietst heb. Het was vanmorgen al zo warm dat ik al snel besloot mijn legging op straat uit te trekken. Vandaag maakte het mij niet zoveel uit wie er stond te kijken hoe ik mijn legging uitdeed.

We fietsten braaf volgens het boekje. Tot we de afslag C3 richting Marcilly, over spoor moesten nemen om zo op de D166 tekomen. Deze weg moesten we 2 km volgen. Toen we bij de brug kwamen die over het TGV spoor ging, bleek deze met grote hekken afgeslopten te zijn. Ook was er een groot rood wit bord. Verder was de omgeving vol goudgele graanvelden. Aan de zijkant van het graanveld was een zandpad.  Jan zei dat hij niet 2 km over het zandpad ging fietsen. Jan bekeek de hekken bij het spoor, klom over de brugleuning om aan de andere kant van het hek te komen en zei:  ik heb een tang bij me en ga proberen de hekken los te knippen. Ik vond het geen goed plan. Helemaal toen hij over de brugleuning klom. Beneden was het treinspoor.

Jan pakte toch zijn tang en begon aan het draad van het hek te draaien. Uiteindelijk heeft hij enkele ijzeren draden van het hek los gekrgegen. Nu moest hij het hek nog opzij schuiven. maar het hoge hek zat zo vast in die betonnen stenen dat hij daar veel kracht voor moest gebruiken. Ook zag ik dat hijj zijn vinger had open gehaald, want het bloedde. Ik zei tegen hem, dat het geen nut had om dit zo te doen. Het lijkt me logisch dat als er ergens een weg wordt afgesloten, er toch een vervangende verbinding ergens anders moet zijn. Dus we besloten terug te fietsen. Bij de eerst volgende afslag gingen we die weg maar in om te kijken of deze weg ons op de D 166 zou brengen. Na een stukje fietsen en op gevoel een weg inslaan, kwamen we weer op de route van het boekje.

We stonden daar op een T- splitsing in het boekje te kijken welke kant we op moesten. Er stopte een auto naast ons.  De bestuurster was een oudere mevrouw. ze sprak ons aan in het frans. Ik dacht dat ze geen overzicht had om naar rechts af te slaan, want ze gaf richting aan naar rechts. Dus ik ging voor haar kijken of ze kon afslaan. Ik gebaarde naar haar dat ze kon afslaan. Ondertussen bleef ze tegen Jan praten. Jan dacht dat ze aan hem vroeg of hij de weg wilde weten. Jan wees met zijn hand naar links en zei we go that way. De vrouw gaf richting aan naar links en reed weg. Jan keek mij aan en zei: heeft ze nou aan mij de weg gevraagd? Ik zei: het lijkt er op dat zij aan jou de weg heeft gevraagd. 

In de hitte en tegenwind fietsten we verder. De eet- en drinkgelegenheden die in het boekje staan aangegeven waren allemaal dicht. We pauzeerden aan de kant van de weg in de schaduw van de bomen. Het is toch prettiger pauzeren op een terrasje. je kun dan ook beter uitrusten. Onderweg zei ik tegen Jan dat zodra we een logeer gelegenheid tegen komen dat we dat gingen boeken. Ik voelde mij steeds vermoeider worden. 

We kwamen Chateau - Renault binnen fietsen. Ik zag dat er een barretje was met een terras. Er zaten veel mensen op het terras. We stopten en namen plaats op het terras. We bestelden cola en een cesar salade. In het boekje keken we of er hotels waren in dit plaatsje. Volgens de informatie moest er meerdere hotels zijn in Chateau - Renault. Ook moest er een hotel zijn in de directe omgeving waar we zaten.

Ik vroeg aan de ober of hij engels sprak. Een beetje zei hij in het engels. Ik wees hem de hotels in het boekje aan. Een hotel was er nog open. De rest was dicht. Hij kon wel voor ons bellen naar het hotel dat open was. Het hotel was niet ver. Het was aan de overkant van het plein. De ober ging naar binnen om te bellen. Even later kwam hij terug en zei dat wij een kamer hadden. Echter, de eigenaar van het hotel was er nu niet. Hij was aan het lunchen. Over een half uur zou hij er zijn. We bleven op het terras zitten en bestelden nog een drankje.

Na ongeveer een half uur stopte er een auto voor het terras. Er stapte een meneer uit. Hij kwam naar ons toe en vroeg of wij voor het hotel kwamen. Hij gaf ons aan dat we naar de overkant konden gaan om in te checken voor het hotel. We rekenden af bij de ober waarna we de fietsen pakten en het plein overstaken om in te checken bij hotel Le Lurton. Het lijkt er op dat wij de enige gasten zijn in dit hotel Het is lekker rustig. 

Morgen gaan wij naar Tours. Het is nog ongeveer 40 km naar Tours. In Tours gaan wij beslissen hoe we verder gaan.

We houden contact.

Liefs,

Wendy en Jan

8 Reacties

  1. Thea:
    28 juni 2015
    Hoi Wendy en Jan, weer heel wat mee gemaakt vandaag! Je schrijft leuk Wendy is net of je erbij bent! Dat terras zitten vind ik ook erg fijn haha dat vele fietsen vind ik erg knap, nu lekker uitrusten en morgen weer op pad! Safe trip
  2. Wim:
    28 juni 2015
    Wat zijn jullie al ver! Typisch Jan om zich niet door een hek tegen te laten houden, maar ja als het bijna bloedvergieten wordt, dan toch maar een stukje terugfietsen. Hoe is het met de zadelpijn? Wel een luxe, als de hoteleigenaar je persoonlijk komt afhalen op een terras. Je tennisvrienden zijn trots op je Jan, maar de meeste eer gaat natuurlijk naar Wendy! Veel plezier. Wim
  3. Querida:
    28 juni 2015
    Hey mama en papa jeetje pa moest dat nou weer. Echt papa ❤️ Morgen even bellen met elkaar, vandaag kon ik niet opnemen was aan het werk love Jullie
  4. Los M's:
    29 juni 2015
    Veel plezier vandaag.

    Vanaf Tours zullen jullie veel meer mensen tegen komen die ook naar Santiago fietsen en lopen.

    Liefs

    Los 4 M's
  5. Ruud:
    29 juni 2015
    Maken jullie ook nog wat foto's zou helemaal top zijn!!
    Bon voyage
  6. Tilly:
    29 juni 2015
    Geweldig leuke dingen maken jullie mee !!! Volhouden, he !! Want de verhalen zijn zo leuk om te lezen !!!

    liefs

    til
  7. Dick en Carmen van Veen:
    29 juni 2015
    weer knap gedaan ga zo door xxx
  8. Joost ter Waarbeek:
    29 juni 2015
    Hallo Jan en Wendy.
    Ik heb jullie gemaild om te helpen met plannen. Mijn nummer is 0031 6 15279512 Als iemand anders dit leest graag mijn nummer doorgeven aan Jan of Wendy. Ik weet geen tel.nr. van Jan. Groeten Joost ter Waarbeek