Dag 6 van Ath naar Tournai

Gisteren had ik verteld dat het niet zo lang fietsen was naar Tournai. De fiets routeplanner gaf aan 1 uur en 34 minuten. En dat ik in Tournai zou blijven ook al was ik er al na 2 uurtjes fietsen.

Gisteren hebben wij op een autoweg gefietst. Het was best een gevaarlijke weg. Bij sommige bochten stonden borden met de tekst tre dangereux. Het was ook gevaarlijk. De auto's raasden aan ons voorbij. Op een gegeven moment hoorde ik achter mij een klap. Jan fietse achter mij en ik keek al fietsend achterom, want ik dacht dat er iets gebeurd was. Doordat ik achterom keek ging ik zelf ook wiebelen met mijn fiets en dreigde ik uit mijn evenwicht te geraken. Ik hoorde Jan luid roepen dat ik voor me moest kijken en niet meer achterom. Ik was zelf ook geschrokken van dit gebeuren. De spanning die het  voor mij met zich meebrengt om langs autowegen te fietsen probeerde ik zo goed als het kon in te houden of te onderdrukken.

Toen ik gisterenavond na het douchen op bed ging liggen kwam ineens alle spanning eruit en kon ik mijn tranen niet meer bedwingen. Jan, schrok er natuurlijk van. Ik zei tegen hem dat ik het niet prettig vond om zo in het drukke autoverkeer te fietsen. Ook de schrik wan het achterom kijken zat er goed bij mij in. Dit omdat ik dacht dat Jan geraakt was door een auto. En dat kwam er dus allemaal uit.  Het moet anders zei ik tegen Jan. Dan maar langer fietsen en over minder gevaarlijke wegen. We besloten toen op google maps te kijken hoe we via landweggetjes in Tournai konden komen. 

Vanmorgen hebben we alle wegen opgeschreven die we moesten nemen richting Tournai. tegen 09.45 uur gingen we naar beneden om af te rekenen. De receptie was open. Er was ook een meneer die aan het klussen was aan de ramen. Hij had trouwens hulp van een type zoals ik. 

Bij het afrekenen vroeg de dame van de receptie aan mij of we naar Spanje gingen. Ik antwoordde dat we de Pelgrimstocht naar Santiago de Compostela aan het fietsen waren. Zij vertelde mij dat zij wekelijks wel enkele Nederlanders heeft in het hotel die naar Santiago fietsen. Ze bewonderd ons daarom. Zelf zou ze het nooit doen. Ik raakte met haar aan de praat hierover en uiteindelijk vertelde ik haar dat ik het er vannacht best wel moeilijk mee had. Ze begreep het. Ik vroeg of ze een plattegrond had hoe we Ath uit konden komen. Ze gaf me een kaart en tekende de route op de kaart. Bij het punt waar er op de kaart een treinstation staat aangegeven zei ze tegen mij dat ik ook met de trein kon gaan naar Tournai. Het was maar 20 minuten en ze dacht wel dat je met je fiets in de trein kon. Ik zei tegen haar dat ik het zeker een goed advies vond. Echter, we fietsten een pelgrimstocht en er zullen momenten zijn dat het moeilijk wordt (sometimes you have to suffer). Ze begreep het, maar haar advies overwoog ik wel degelijk. Jan was inmiddels buiten bezig om onze tassen op de fietsen vast te maken. Ik vertelde hem over het treinadvies. Hij zei laten we onderweg erover hebben, we moeten toch langs de trein fietsen.

We vertrokken en gingen op zoek naar weg nr. N529 dat  zou een rustige weg moeten zijn richting Tournai. We waren net voorbij het treinstation en daar zou een afslag moeten zijn naar de N 529. Die konden we niet vinden. We vroegen aan enkele mensen naar de weg maar niemand kende die weg. Toen zei Jan, we vragen het nog aan die meneer die daar komt aanfietsen en als hij het ook niet weet nemen we de trein.

Jan stopte deze meneer en vroeg hem naar de N529. Deze meneer bleek een Vlaming te zijn en kwam naar Wallonie om te fietsen. Hij kende de N529 niet, maar vroeg ons wel waar we naar toe wilden fietsen. Hij bekeek samen met ons de kaart en adviseerde ons om langs het kanaal te fietsen. Het was een mooie en rustige route volgens hem. En als we het niet erg vonden om iets langer te fietsen, was het zeker een aanrader. Het kon niet mis gaan.  We moesten wel aan de rechterkant van het kanaal blijven fietsen. Van Ath naar Bernissart en van Bernissart naar Antoing en dan was het nog maar 10 km naar Tournai. Op een gegeven moment zouden we ook langs de Schelde komen te fietsen. Weet je wat, hij fietste een stukje met ons mee. Dus besloten we langs het kanaal te gaan fietsen. Ondertussen vertelde deze meneer ons honderduit over de verschillen tussen de Vlamen en de Walen en over de bijzondere planten in het kanaal. Na ongeveer een half uur met ons meegefietst te hebben zei hij dat hij wat rapper ging. Over 10 km had hij zijn keerpunt en zou hij ons nog tegenkomen.

Het was zeker een prachtige route langs het kanaal van Ath. We kwamen de meneer nog tegen en zwaaiden naar hem. We bleven rechts van het kanaal fietsen. Bij Bernissart moesten we de weg over en weer rechts van het kanaal gaan fietsen. Dit was een weg vol kiezels, geen prettig fietspad. Aan de andere kant van het kanaal was er wel een fietspad die vlak was. Jan besloot dat we aan de andere kant gingen fietsen, want over deze kiezels fietsen is niks.

En ja hoor,  na ongeveer een half uur fietsen splitste het kanaal en moesten we dus de rechterkant van het kanaal hebben richting Antoing. Er zaten wat wegwerkers in een busje en we vroegen aan hen hoe we aan de overkant konden komen. Gelukkig sprak een meneer een beetje Nederlands. We moesten over de brug die boven ons was en dan de rotonde linksaf.

Om op de brug boven ons te komen moesten we eerst een dorp infietsen. Ik had inmiddels gezien dat er aan de zijkanten van de brug een soort van platgetrapt pad door het gras liep, een boro passie. Ik zei tegen Jan dat we beter dat pad konden nemen. En dat deden we ook. Bovenaan de brug was het even zoeken hoe we weer rechts aan de onderkant van de brug konden komen. Dat lukte gelukkig snel. En zo fietsten we tot aan Antoing. Bij Antoing moesten we een overstap zien te maken om langs de Schelde te fietsen. Eerst kochten we bij de Aldi nog enkele flessen water en toen vervolgden we onze weg. Wat mij ook opviel is dat ik regelmatig boten met een Nederlandse vlag zag, grote en kleine boten. Aan een meneer op een Nederlands bootje hebben we nog de weg gevraagd. Op een geeven moment zagen we dat de weg die we moesten volgen flinke graafmachines en bouwvrachtwagens  bezig waren. Volgens deze meneer konden we wel doorfietsen, we moesten wel uitkijken voor de vrachtwagens. We zouden een brug voor ons zien. Deze brug moesten we oversteken en aan de linkerkant van de Schelde gaan fietsen. Dan zouden we spoedig in Tournai zijn. Dat deden we en kwamen spoedig in Tournai aan. Het was 15.45 uur toen we op een terrasje in Tournai wat gingen drinken. 

Jan had gisteren in het St. Jacobsboekje een eventueel logeeradres opgezocht. Hij belde naar deze mevrouw om te vragen of er plek was voor 2 personen. Er was plek. Dus de MIO fietsrouteplanner werd ingesteld. We hebben 20 minuten gefietst om op het adres te komen. Een mooie plek, mooi huis. Met een binnenplaats dat aan een hofje doet denken. Een hele aardige mevrouw. De bovenverdieping hebben we voor ons zelf. En wat denk je dat er in de ijskast stond: een rood biertje. De B&B kost 50 euro inclusief ontbijt en 1 euro voor  het flesje rood bier. Straks gaan we naar het centrum om wat te eten.

Het was vandaag een mooie en veilige route langs het kanaal. Ik had het wel nodig na al het gedoe van gisteren. Het enige is dat je geen restaurantjes of cafeetjes tegenkomt waar je iets kunt nuttigen. En als ze er wel zijn, zijn ze dicht.

Morgen pakken we de draad weer op vanuit St. Jacobsboekje 1.

We houden contact.

Liefs,

 Wendy en Jan