Dag 7 naar Cambrai

Ik heb vannacht goed geslapen. De B&B waar we zaten is een uitstekende locatie en een aanrader voor iedereen. Ik zal bij de foto van de B&B het adres plaatsen. Jan zegt dat hij bij zijn volgende fietstocht weer bij deze B&B gaat logeren.

Vanmorgen hebben wij een heerlijk ontbijt genoten. Op de achtergrond licht klassieke muziek in een sfeervolle ambiance. Na het ontbijt heb ik in het gasenboek iets opgeschreven en hebben wij ons pelgrimspaspoort bestempeld. We rekenden af en jan ging alvast onze tassen op de fietsen vastmaken. Inmiddels begon het ook te regenen. Jan zei dat we niet in de regen gingen fietsen, dus we besloten te wachten. Mevrouw Deniz van de B&B kwam naar ons toe en zei dat ze weg moest, maar we konden in het huis blijven totwe klaar waren voor vertrek. We moesten wel de deur goed achter ons dichttrekken. Tegen 10.15 uur zijn we vertrokken.

Gisterenavond had Jan via googlemaps uitgezocht hoe we Tourain uit moesten fietsen om op de route van St. Jacobs boekje 1 te komen. Ik had alle straten opgeschreven en het papiertje in de doorzichtige hoes van mijn fietsstuurtasje gedaan, zodat ik de straten goed kon lezen. Dit werkte uitstekend en we fietsten van straat naar straat om zo bij ons aanknopingspunt van St. Jacobsboekje 1 te komen. Dat was Rogny. vanuit boekje 1 fietsten we richting Franse grens. Vlak voor de Franse grens hielden we een korte pauze. We hadden trek in koffie, maar ze verkochten geen koffie dus kochten we we 2 flesjes Jus de orange. We werden geholpen door een oudere dame. Zij vroeg aan ons of we naar Santiago gingen. Wij zeiden dat dat zo was en ze wenste ons een bon route. We stapten op de fiets en ongeveer 150 meter later reden we Frankrijk in, bij het plaatsje Rumegies. We maakten enkele foto's bij de grens en reden verder.

Ik merkte meteen het verschil van de wegen en de wegbewijzeringen van de wegen. Nee geen fietsrouteborden zoals in Nederland. Ik moest aan die Belgische meneer denken in Puurs. Hij dad ons verteld dat de wegen in Frankrijk beter zouden zijn en de wegnummers ook beter waren aangegeven. Tot nu toe klopt dat.

Jan had het boekje in zijn hand en zo fietsten we volgens de route van plaatsje naar plaatsje. Het ging hartstikke goed. Jan zegt met het boekje in de hand kom ik door het ganse land.

Onderweg kwamen we aanduidingen tegen dat we op de St. Jacobsroute waren. Of het waren borden of een houten bordje in het weiland met een naam en telefoonnummer en een Jacobsschelp er op.

Tegen 14.30 fietsten we langs een supermarkt en besloten wat eten en drinken te halen. We kochten, croissantjes, jus de orange, kersen en platte perzikken. Voor de supermarkt op 2 stenen paaltjes nuttigden we ons eten. Ondertussen belde Jan naar een adres om te overnachten.

Tegen Half 5 kwamen we Cambrai binnen fietsen. jan deed de Mio routeplanner aan en typte het adres van ons hotel in. Het bleek dat we nog maar 900 meter van ons hotel verwijdert waren. Dat was een meevaller.Toen Jan bezig was met het instellen van de Mio kwam er een vrouw naar ons toe lopen. Zij vroeg ons of we de grand route aan het fietsen waren. Ik zei Oui. Met een lach op haar gezicht wenste ze ons succes.

Toen we tegen 16.45 uur bij het hotel aankwamen bleek het hotel dicht te zijn. Het hotel ging om 17.30 uur open. Even verder op was er kade met bootjes en bankjes waar we in het zonnetje konden zitten. We besloten daar te gaan en te wchten tot half zes. Ik vroeg aan jan om mij de rest van de route door Frankrijk te laten zien. We bekeken de route en ik zag dat er 2 routes zijn naar Tours, waarbij 1 route door Parijs gaat. Jan zegt dat we de route naar Parijs niet nemen, want hij wilt niet met een gillende vrouw (hij zei ook gekke vrouw) achter zich aan fietsen vanwege het drukke autoverkeer in Parijs. Ik ben het helemaal met hem eens.

Tegen 17.30 uur gingen we naar het hotel. We checkten in en gingen naar onze kamer. Het is een kleine kamer, maar te doen voor 1 nacht. Daarna zijn we 6 liter water gaan kopen. Dit is ongeveer wat we per dag drinken.

Het is nu 20.00 uur. Wij gan eten.

Morgen gaan we naar St. Quentin.

Het wordt een heuvelachtige route. Onderweg dacht ik nog als ik zo een kei wordt in het heuveltje op heuveltje af fietsen, dan kan ik me wel aansluiten bij de wielerclub van Mriano en Renee. 

Tot morgen.

Liefs,

Wendy en Jan.