Dag 9 Compiegne

Wij zijn tegen 18.15 uur aangekomen op ons logeeradres in Compiegne. We hebben een adres genomen uit het St. Jacobsboekje. De Puy du Roy aan de reu de Paris. Bij het adres aangekomen blijkt het een 1 ster hotel te zijn. Het ziet er een beetje donkerbruin uit. Op de deur staat een briefje dat we op nr. 137 moeten aanbellen. Dat doen we ook. Een jonge blonde dame komt naar buiten. Ik vraag aan haar wat een verblijf voor 1 nacht kost. In goed verstaanbaar Engels zegt ze tegen mij dat ze naar mij toe komt. Via de hotelingang op nr. 131 laat zij mij naar binnen. Jan blijft buiten wachten met de fietsen. Het valt mij meteen op dat het er erg donker uitziet binnen. Ook ruikt het een beetje muffig. Voor de prijs van 45 euro boek ik een kamer voor 1 nacht. Morgen willen we een rustdag nemen en ik bedenk me dat ik niet meteen voor 2 nachten ga boeken, aangezien de eerste indruk van het hotel mij niet doet juichen. Voor de zekerheid vraag ik of er nog meer gasten in het hotel zijn.  De jonge dame zegt dat er nog enkele gasten zijn.

Ik krijg sleutel nr. 12 van kamer nr. 12. overhandigd. Ook krijg  ik 2 codes. 1 code van de toegangsdeur van het hotel en de andere code is van de toegangsdeur van de tuin. De jonge dame laat zien hoe de codes werken. Voor de toegang tot de tuin moeten wij de volgende straat inlopen. Na ongeveer 3 minuutjes lopen stopt ze voor een groot wit hek. Ze tikt de code in en het hek schuift open. Het is een tuin met een parkeerplaats, waar enkele auto' s geparkeerd staan. En dan zie ik het ineens. Het is een soort lodge in een tuin en wij hebben dus huisje nr. 12. Met mijn sleutel doe ik de deur open en zie dat het er netjes uitziet. Mijn bedenkingen over dit hotel verdwijnen als sneeuw voor de zon. Misschien dat we morgen nog een nachtje bijboeken. het hotel is dichtbij het centrum dan kunnen we van onze rustdag genieten.

Vandaag was het een minder zware fietsdag. Het was wel een lange fietsdag. We hebben 73 km gefietst. Met af en toe een enkel klimmetje. Echter, het was goed te doen. Ik ben maar 1 keer van mijn fiets afgestapt om te lopen. De ochtend begon goed langs 11 km jaagpad langs de rivier de Somme. Ik kwam enkele keren Nederlanders met hun boot tegen en riep dan heel vrolijk: goedemorgen. Dat was leuk. De mensen reageerde er ook heel vrolijk op en zwaaiden uitbundig. Aan het einde van het jaagpad was er ineens een weg. We wisten niet welke kant we op moeste. Volgens Jan waren we veel te ver langs het jaagpad gefietst en hadden we al veel eerder er af gemoeten. Maar geen nood, daar was een meneer aan wie we de weg konden vragen. Jan, wees in zijn boekje de plaats waar we naar toe wilden, namelijk St. Simon. De man kon het overduidelijhk niet lezen, want met zijn duim en wijsvinger maakte hij een rondje en hield dat voor zijn ogen. Ooh, zei ik: hij moet eerst zijn bril zoeken. Het duurde even voordat deze meneer zijn bril had gevonden. Ondertussen had ik hem geobserveerd en kreeg toch erg de indruk dat hij redelijk onder invloed van alcohol was. Maar goed, hij haalde een donkere bril tevoorschijn en deed die op. In het frans wees hij ons de weg. Toen vroeg hij waar we vandaan kwamen, wij zeiden uit Amsterdam. Met de fiets zij hij. Ja met de fiets. Zijn ogen werden heel groot en hij deed zijn mond wagenwijd open. Ik kon de enkele bruine tanden zien en ook de plekken waar er ooit tanden hadden moeten zijn. En de alcohol walm kwam nu wel echt op me af. Jan, wees hem op de kaart in het boekje dat we naar Noyon gingen en spontaan omhelsde hij Jan. Nu had, Jan zelf zijn ogen heel groot open. Echter, hij lachte er wel om. Toen deed Jan er nog een schepje boven op en wees de man aan dat we naar Compiegne gingen. De man gaf Jan een schouderklopje en een pluim met zijn duim. We bedankten de man en fietsten op aanwijzingen van de wegbebordingen richting St. Simon. Al gauw konden we de route weer oppakken vanuit het St. Jacobsboekje.

In Muirancourt fietsten we langs een cafe en winkel. Het was tegen twaalven en we wilden even pauzeren. Het zag er stil uit. We gluurden naar binnen en zagen 3 heren binnen. Plotseling ging de deur open en de 3 heren kwamen met 2 plastic tafeltjes en 4 stoelen naar buiten en zeiden dat er een terras was. Zelf hadden ze heel veel lol daarom.  Wij lachten en gingen op het terras zitten. We bestelden 2 cola. We vroegen of hij ook brood had. Maar dat had hij niet. In het winkeltje had ik zakken chips en allerlei potjes met groentes, Jams en pakken koek  gezien. Daar had ik geen trek in. Toen Jan een foto van het terras wilde maken kwam  een van de heren naar buiten en bood aan om van ons een foto te maken. Zijn 2 vrienden die in de deur opening stonden te kijken moesten van hem weg want hij wilde ze niet op de foto. Dit ging allemaal in een vrolijke en lacherige sfeer.  We zaten daar een kwartiertje en wilden afrekenen. Op de balie was een groot stokbrood. Die had hij voor ons. Ik vroeg of hij ook kaas had. Hij trok de ijskastdeur open en keek in de ijskast en zei: no ,fromage  no. We rekenden de cola en het stokbrood af.  Ik brak het stokbrood in tweeen 1 stuk voor mij en 1 stuk voor Jan.

We vervolgden onze weg naar Noyon Onderweg kwamen we borden tegen met minder kilometers dan in het St. Jacobsboekje was aangegeven. Dan is de verleiding groot om die route te volgen. Dat maar niet gedaan, want je weet nooit of je op een snelweg tercht komt.  In Noyon aangekomen fietsten we naar de kathdraal de Notre Dame. Er stonden veel japanners voor de Kathedraal. De kathedraal, was dicht. Er waren grote hekken ervoor. Dat was een beetje jammer. We besloten te gaan pauzeren in Noyon en liepen de bocht om de kathedraal. En daar stonden we ineens voor de deur van de Zeeman. Ja, onze Hollandse textiel gigant. Aan de overkant van de Zeeman was er een leuk terrasje. Daar gingen we zitten. We bestelden wat te drinken en voor 12,90 euro een voorgerecht en een hoofdgerecht. We hebben heerlijk gegeten. Tegen 14.35 uur besloten we onze reis te vervolgen. We liepen verder de straat in en zagen een meneer op een terrasje zitten die ook het St. jacobsboekje nr. 1 had. ik maakte een praatje met deze meneer. Hij fietste een deel van de route. Hij was in Frankrijk gestart en was nu op weg naar St. Quentin. We wensten  elkaar een goede reis en veel geluk. Ik dacht, hartstikke leuk al die Nederlandse ontmoetingen vandaag.

Vanuit Noyon gingen we verder richting Compiegne. We volgden braaf st. Jacobsboekje 1. Ongeveer 13 kilometer voor Compiegne namen we het bospad. Toen volgden we de Franse route voor fietsen. Toen we uit het bos kwamen hadden we  nog 7 km te gaan. 2 km voor Compiegne fietste we weer langs een jaagpad. Na ongeveer 10 minuutjes fietsen was het einde jaagpad en waren we in Compiegne. Jan deed zijn MIO routeplanner aan en tikte het adres waar wilden logeren in. Dat was nog 4,5 km. Op een gegeven moment moest ik toch even uitrusten. Die keiege wegen fietsen niet prettig. In een parkje hebben we uitgerust en wat water gedronken. ook heb ik mijn kleinzoon gebeld, want hij is vandaag 3 jaar oud geworden. Nadat ik weer bijgekomen  was zijn we richting ons logeeradres gefietst.

Morgen nemen we een rustdag.

Ik spreek jullie morgen

Liefs,

Wendy en Jan