Dag 11 Clermont - Agnetz

Toen ik vanmorgen de rolluiken opendeed van huisje nr. 12 zag ik dat het motregende. Geen regen om voor thuis te blijven. Nog een dagje in huisje nr. 12 vertoeven kon ook niet want ik had gisterenavond ons hotel geboekt in Clermont - Agnetz, ongeveer 40 km verder. Na ons ochtendritueel van douchen en aankleden begaven wij ons naar de ontbijtruimte. We genoten van een heerlijk ontbijt en een lekkere kop koffie. 

Jan had de dag ervoor zijn tas nog eens goed doorgenomen en besloot nog enkele van de door hem uitgeprinte fietsroutes weg te gooien. Ook het dikke ANWB Michelin fietsrouteboek Frankrijk 2015 heeft hij aan de eigenaresse van het hotel gegeven. Het motto is hoe minder kilo' s hoe beter voor de nog te volgen fietsroute.

Na het ontbijt hebben we nog even met de eigenaresse van het hotel gesproken over Amsterdam. Ze heeft bedacht dat ze bij een eventuele fietstocht naar Amsterdam gedeeltelijk de trein zal nemen. We zeiden dat ze welkom bij ons is als ze naar Amsterdam komt. We betaalden de rekening en vroegen om een stempel voor ons pelgrimspaspoort. Van de eigenaresse kregen we een pen waar ook een klein zaklampje iin zit. Twee keer klikken en het lichtje van de pen gaat aan. Inmiddels had ik ook mijn schone wasgoed gekregen. Het wasgoed rook heerlijk naar lavendel.

Jan maakte de fietsen gereed en tegen 10.00 uur zijn we vertrokken. Het motregende nu iets meer en onderweg besloot ik mijn regencape aan te doen. ik kreeg het ook een beetje koud vanwege de stevige wind die er stond. Ik dacht in dat plastic blijf ik een beetje warm. De stad uit komen ging makkelijk. Jan had de route goed voorbereid. Deze keer gingen we niet over keiege wegen, maar over gewoon asfalt. Dat fietst toch prettiger.  Al gauw zaten we weer op de    route van het st. Jacobsboekje nr. 1.

Onderweg zei Jan tegen mij dat hij had besloten vandaag bij mij te blijven fietsen. we hadden wat klimmetjes voor de boeg van 2 km en 2,5 km met een helling van 5%. Hij zou mij coachen in het schakelen met mijn fiets tijdens de klims. Bij onze eerste klim kwam Jan naast mij fietsen en gaf aan hoe ik moest schakelen. En voila, het fietsen ging een stuk makkelijker. Ondanks tegenwind en het wapperende regenpak hield ik de klim helemaal vol zonder af te stappen van mijn fiets. na onze eerste klim besloten we in Remy koffie te drinken. Ik bestelde 2 grand creme. De koffie was heerlijk. Bij de bakker kochten we croissants voor onderweg, waarna we onze weg vervolgden.

In het plaatsje Bailleul-le-Soc kwamen we een ons tegemoet komend Nederlands echtpaar tegen. ik begin een aardig zintuig voor het herkennen van Nederlanders te ontwikkelen. ik riep hallo, goedemorgen en ze stopten. Het echtpaar zag er gebruind uit dus ik vroeg of ze uit Santiago de Compostela kwamen. Ja, daar kwamen ze vandaan. Ze waren 3 weken geleden gestart in Santiago en hadden al 2100 km gefietst. Ik zag dat ze best wel veel bagage bij zich hadden. Aan het voorwiel van hun fiets hadden zij namelijk ook fietstassen. Dit echtpaar bleek op campings te overnachten. Mensen die op campings overnachten hebben iets meer bagage bij zich is mij opgevallen. Ze vroegen ons of wij langs een restaurant waren gefietst. Wij vertelden ze dat zij ongeveer 7 km verderop een restaurant zouden tegenkomen. Voor hun was het wel nodig, want de fietsaccu van de vrouw moest opgeladen worden.  We namen afascheid van elkaar en wensten elkaar een prettige reis verder. We kregen nog een tip van het echtpaar mee: zorg ervoor dat je genoeg eten en drinken bij je hebt, want het wordt onderweg steeds armer. De dorpjes worden steeds kleiner en een pot jam bij je hebben is altijd goed.

In regen en tegenwind fietsten we verder van dorp naar dorp. Inmiddels had ik het regenpak uitgedaan, want ik had er alleen maar last van.  In de buurt van Clermont deed Jan zijn fietscomputer aan en tikte het adres van het hotel in. Het was nog 5,2 km naar het hotel.  Tegen 14.50 uur kwamen we bij het hotel aan. 

Na 2 dagen goed en prettig kunnen communiceren in het Engels, is het vandaag weer even wennen aan een hotel receptioniste die weinig Engels spreekt. Maar goed, uiteindelijk hebben we de informatie die we willen hebben, wifi codes en fietsen veilig achter slot en grendel. Ook weten we waar we vanavond kunnen eten. Meer hebben we niet nodig voor vandaag.

Morgen gaan we richting Marines.

We houden contact.

Liefs,

Wendy en Jan